Ik maakte de lekkerste ijskoffie van de stad thuis na
Met pindakaassiroop, en dat kan jij spoedig ook!
Hey lieve subscribers! Ik ben Sanne van Rij, journalist, schrijver en dol op tips zoeken en geven. Als ik reis, komen bijna al mijn interesses samen; in eten, moderne cultuur, de manier waarop mensen samenleven. In deze Substack deel ik eet- en drinkadressen die je wat mij betreft zou moeten kennen, maar schijn ik ook mijn licht op andere zaken die ik interessant vind, vaak te plaatsen in het hokje ‘culturele of emotionele observatie’. Volg me op Instagram voor meerrrr!
Sinds enige tijd ben ik geobsedeerd door een ijskoffie van Wakuli: de peanut butter nitro (termpje wel). Toen ik het voor het eerst dronk, dacht ik: wtf, hoe máák je dit? De latte was heel romig en zacht, met een subtiele, geroosterde pindakaassmaak. Ondertussen prikte de koffie nog wel door de melk heen, waardoor het eindresultaat niet te zoet was, zelfs een beetje zoutig. Ik durf niet op te biechten hoe vaak ik deze koffie de afgelopen weken heb gehaald, maar ‘bij de vleet’ dekt wel de lading.
Toen ik eens stiekem met de barista meekeek, zag ik hoe ze eerst een flinke scheut pindakaassiroop in het glas schonk. Wat daarna kwam – het ‘nitro’-gedeelte – bleek een stuk ingewikkelder: koude koffie, geïnfuseerd met stikstofgas (niet bepaald iets voor in je noodpakket). Die stikstof zorgt voor een fluweelzachte textuur, bijna als de mousse van een pint Guinness.
Terwijl mijn vriend en ik de stikstofopties voor thuis doornamen (die bleken er weinig te zijn, op een slagroomspuit na), dacht ik: als ik alleen die siroop namaak, kom ik qua smaak waarschijnlijk al een heel eind. Die kun je dan bijvoorbeeld combineren met een romige dalgona coffee (waarbij je instantkoffie opschuimt met wat water en suiker), of een ‘gewone’ iced latte met melk, ijsblokjes en espresso. Je kunt nitrokoffie overigens ook in blikjes kopen, maar dat paste voor nu even niet in m’n bespaarplan.
Bittere noodzaak was het gelukkig ook niet, want met de pindakaassiroop smaakte het eindresultaat al verrassend vergelijkbaar. Extra pluspunt: als je een flesje van die siroop in de koelkast hebt staan, kun je het ook over havermout, dadels of whateveryoulike gieten.
Ik had nog zo’n squeezefles van de IKEA over (sowieso een aanrader - ook handig voor olie en azijn), maar je kunt het natuurlijk ook gewoon in een weckpot of ander afsluitbaar bakje bewaren. Vandaag dus even geen emo sub, maar gewoon: een prettig recept.
Ingrediënten voor de pindakaassiroop (voor ca. 10 koffies):
120 g pindakaas (bij voorkeur creamy, ongezoet)
120 ml water
50 g agavesiroop
1/2 tl vanille-extract
Snuf zout (ik heb Maldon gebruikt)
Bereiding siroop:
Doe alle ingrediënten in een pannetje.
Verwarm al roerend op laag vuur tot het een gladde, schenkbare siroop is, zo’n 3 - 5 minuten. De siroop dikt nog iets in als hij afkoelt, dus hij moet dus in warme toestand net vloeibaar genoeg zijn om makkelijk uit een knijpfles te gieten. Misschien moet je wat extra water toevoegen als het te snel is ingedikt, de textuur hoeft maar iets dikker dan ahornsiroop te zijn.
Laat afkoelen en bewaar in een knijpfles in de koelkast.
Ps. Over een week ga ik naar Berlijn, uiteraard met eetplan op zak. Er komen weer verse tips aan, dus vergeet je niet te abonneren als je op de hoogte wilt blijven.